Afgelopen maandag hadden wij het genoegen te luisteren naar meneer Rustema. Hij vertelde voornamelijk over zijn idee: het online democratiespel. Ik vond dit een goed en duidelijk college, waarin de functie en bedoelingen van het spel goed duidelijk werden.
Meneer Rustema begon met het vertellen over de website petities.nl. Het werd duidelijk dat iedereen op die site een petitie kon beginnen en andere petities ook kon tekenen. Ik vond het jammer dat meneer Rustema maar kort op dit onderwerp bleef hangen. Ik had er graag meer over willen weten om er een goede mening over te kunnen vormen. De informatie die meneer Rustema gaf brachten wel een aantal twijfels in me naar boven. Als iedereen op elk moment een petitie kan beginnen, komen er dan niet veel dezelfde of soortgelijke petities? Als iedereen anoniem zijn mening kan geven, hoeveel is die mening dan waard? Je kunt immers niet controleren waar deze vandaan komt. Deze zelfde vragen werden naar aanleiding van het democratiespel wel aan meneer Rustema gesteld. Ik neem aan dat de antwoorden vergelijkbaar zijn, maar het zou natuurlijk kunnen dat deze verschillen voor de website petities.nl.
Het democratiespel vond ik een erg interessante ontwikkeling. Meneer Rustema legde uit dat het democratiespel in het leven werd geroepen, zodat burgers door middel van het spel kunnen begrijpen hoe de politiek in Nederland functioneert. Echter waren er wel wat radicale verschillen tussen het democratiespel en de democratie zoals deze in het huidige Nederland is. Zo zijn er bijvoorbeeld in het democratiespel elke dag verkiezingen, en bestaan er geen politieke partijen. Vooral het laatste punt vind ik erg interessant. Mensen hoeven in het spel dus niet meer op een partij te stemmen die al hun ideeën representeert, maar kunnen op mensen stemmen die hun standpunt geven over een bepaalde kwestie. Er is dus geen risico meer dat je stemt op een partij die ook ideeën heeft waar je het niet mee eens bent. Voor elke keer dat je stemt krijg je punten en de persoon die de meeste punten heeft komt steeds hoger in de rangorde van het spel. Het is dus belangrijk om goed campagne te voeren voor je eigen standpunten, zodat je meer stemmen krijgt en dus hogerop in het spel komt. Zo krijg je een goed idee over hoe je campagne moet voeren in de politiek.
Voor zover meneer Rustema vertelde vond ik het democratiespel een zeer goed initiatiefrijk idee. Er zijn echter wel een paar kritiekpuntjes die ook door de andere leerlingen in de collegezaal benadrukt werden. Zo werd er gevraagd of het spel ook daadwerkelijk politieke verandering met zich mee zou brengen. Meneer Rustema gaf als antwoord dat dit wel een hoop van hem is, maar dat dit niet het doel is van het spel. Hij wil de mensen vooral inzicht geven in de werking van de politiek en zo het verlangen van het volk naar een sterke man dempen. Hij gaf aan dat het spel iedereen binnen een kwartier heeft geleerd hoe de democratie werkt, maar of het op het hogere doel nog iets waar kon maken wist hij niet. Ik vond het jammer dat meneer Rustema hier niet iets uitgebreider antwoord op gaf, hij sprak alleen zijn hoop uit. Zijn verwachtingen over hoe het zou gaan lopen hebben we niet ten gehore gekregen.
Ook was een vraag of het spel niet de verkeerde mensen aan zou trekken. Meneer Rustema gaf aan dat er natuurlijk wel een aantal fanatieke spelers zouden komen die het spel een aantal uren per dag spelen. Maar hij vertelde dat hij koppelingen naar het spel maakt via verschillende websites (zoals bijvoorbeeld hyves, NOS, trouw etc.). Op deze manier komen er veel verschillende mensen met verschillende meningen terecht bij het democratiespel. Ik vrees zelf echter dat een minderheid fanatieke spelers het spel over gaan nemen. Ik ben zelf namelijk niet erg geïnteresseerd in de politiek en zou het spel alleen even kort bekijken om te weten hoe het in elkaar zit. In het werkcollege hebben we hier ook over gesproken, met mij waren er nog veel meer studenten die het spel alleen even zouden bekijken zonder het lang te gaan spelen. Bovendien zijn er elke dag verkiezingen, dus het streven naar een plaats in de oppositie is vrij nutteloos, aangezien je na een dag toch weer vervangen wordt door iemand anders.
Ik vind het democratiespel een heel goed initiatief, ik heb alleen mijn twijfels over de uitpak ervan. Ik ben van mening dat men door dit spel een beter inzicht krijgt in de democratie van Nederland en de kwesties die er op dit moment lopen. Ik kan verder alleen maar hopen dat het spel zo uitpakt als meneer Rustema het heeft bedoeld.
Als ik het college van meneer Rustema vergelijk met de gelezen tekst van deze week, zie ik dat ze weinig met elkaar in verband staan. De tekst geeft voornamelijk een overzicht van de verschillende raakvlakken van nieuwe media met de politiek, terwijl meneer Rustema vooral de participatie van de burger in de politiek door middel van het democratiespel benadrukte. Rustema ging verder weinig in op de andere discussiepunten die in de tekst wel werden genoemd, zoals politieke activisten die zich online verenigen etc. Ik vond dit wel jammer. Ik had graag geweten hoe meneer Rustema tegenover dit soort kwesties staat, aangezien ik zijn standpunten en argumenten over het democratiespel erg interessant vond.
Al met al vond ik het een zeer interessant college. Het wees erop dat meneer Rustema goed had nagedacht over het democratiespel en dat hij graag het gat tussen de bevolking en de politiek wilde dichten. Hij streefde naar een nog betere democratie door het inzetten van de nieuwe media. Ik vond het alleen jammer dat hij niet meer aandacht besteedde aan het algemene debat over het thema van deze week.
Bronnen:
Castells, M. ‘The Politics of the Internet I: Computer Networks, Civil Society, and the State’ The Internet galaxy: reflections on the Internet, business, and society. Oxford: Oxford University Press, 2001. 137-165
Geen opmerkingen:
Een reactie posten