Afgelopen maandag kwam de directeur van de stichting BREIN, Tim Kuik, ons een college geven over het auteursrecht. Hij legde ons uit dat de stichting BREIN probeert ongeautoriseerd gebruik van intellectuele eigendommen tegen te gaan. Hiervoor wordt ook wel de term ‘piraterij’. De stichting BREIN is een non-profit organisatie, die door artiesten is opgericht om hun content te beschermen.
De heer Kuik gaf ons een goed overzicht van de verschillende problemen en de oplossingen hierbij. Hij was zich ook erg bewust van de wens van de uiteindelijke consument en probeerde daarmee rekening te houden met het bedenken van de oplossingen.
Als eerste behandelde hij de aanbodzijde van het ongeautoriseerde gebruik. Hieronder vielen internet service providers en internetsites die de content aanbieden. Ter illustratie vertelde hij over de net gewonnen rechtszaak tegen de website Mininova. Mininova is een aanbieder van content zonder hier toestemming voor te hebben gekregen van de rechtmatige eigenaar. BREIN heeft na veel overleg met de houders van de website besloten ze toch voor het gerecht te slepen. Ze hebben dit gewonnen en Mininova heeft nu 3 maanden de tijd om alle content te controleren en de ongeautoriseerde eraf te halen. Ik vind het goed dat een stichting zoals BREIN zaken zoals deze aanpakt. Men is zich namelijk wel bewust over de illegale praktijken die ze uitvoeren. Dit hoort dan ook bestraft te worden.
Vervolgens behandelde hij de vraagzijde van ongeautoriseerd gebruik. Ik, als consument, voelde me hier wel erg door aangesproken. Meneer Kuik vertelde dat er verschillende mogelijkheden zijn om de consumenten te laten stoppen met het illegaal verkrijgen van content. Hij liet hierbij veel begrip zien voor de consument. De voorbeelden uit Frankrijk en de Verenigde Staten, waarbij de consumenten een flinke geldboete kregen of in het gevang belandden, keurde hij dan ook af. In tegenstelling daarop kwam hij met een andere oplossing, die mij veel beschaafder en praktischer in de oren klonk. Hij wilde de consument voor gaan lichten via de internet service providers, als de consument hierna nog illegaal aan content komt, krijgen ze een waarschuwing. Na een aantal waarschuwingen wordt een deel van het internet afgesloten, waardoor ze niet meer kunnen downloaden. Ik vind dit een erg goede oplossing, men heeft hierdoor nog steeds toegang tot informatie, en kan gewoon doorleven zonder blut te zijn of in de gevangenis te komen. Wanneer je het illegaal verkrijgen van content wil aanpakken kun je immers niet de halve bevolking de gevangenis insturen.
De positie van BREIN in het actuele debat over het illegaal verkrijgen van content en het daarmee overschrijden van de auteursrechten is duidelijk. Zij vinden dat niemand gebruik mag maken van content dat wordt aangeboden op internet zonder dat daar door de rechthebbende toestemming voor is gegeven. Als tegenargumenten krijgt BREIN onder andere dat het downloaden van content niet illegaal is, zolang je het maar niet uploadt. Dit klopt, maar er zitten meerdere kanten aan. Meneer Kuik gaf in het college ook aan dat alleen de persoon die de content voor het eerst op het internet zet aangeklaagd kan worden. Dit is namelijk wel verboden in de wet. Echter geef ik de heer Kuik ook gelijk als hij aangeeft dat het legaal downloaden van content illegaal is wanneer de rechthebbende hier geen toestemming voor heeft gegeven, dit is namelijk in tegenstrijd met het auteursrecht, en dus wel illegaal.
Kembred McLeod is het deels met Tim Kuik eens. Content dat gebruikt wordt zonder toestemming hoort bestraft te worden. Maar hij geeft wel aan dat hierbij beperkingen zijn. Als voorbeeld geeft hij het Grey Album van de artiest Danger Mouse. Hij geeft hierbij de term Freedom of Expression ®. Hij geeft daarmee aan dat het wel goed is als je het intellectuele eigendom van anderen gebruikt om daarmee een eigen nieuw intellectueel eigendom te maken. Hierin herken je het oorspronkelijke werk niet, nauwelijks, of zeer vervormd terug. Hij geeft aan dat het dan slechts een klein onderdeel is van een nieuw groter geheel en dat het daarom niet zomaar kopiëren van de oorspronkelijke content is. Ik ben van mening dat het auteursrecht hier nog steeds van toepassing is en dat er in deze gevallen nog steeds toestemming moet worden gevraagd aan de rechthebbende. De rechthebbende heeft er veel werk in gestoken en heeft iets unieks neergezet. Een ander kan dit niet zomaar pakken voor zijn eigen winstbejag. Zelfs niet als het bijna niet meer terug te horen is.
Ik ben van mening dat de stichting BREIN goed werk verricht. Het auteursrecht moet beschermd worden om de oorspronkelijke content in zijn waarde te laten. Bovendien is het verspreiden van de content zonder toestemming van de rechthebbende tegen de wet en moet daarom beperkt worden. Ik vind het een hele interessante discussie en ik ben erg benieuwd welke maatregelen BREIN verder nog gaat nemen in de toekomst om het illegaal verspreiden tegen te gaan.
Bronnen:
Engelfried, Arnoud. “Tim Kuik heeft zelf een gaatje in zijn hoofd” Marketing Facts- 23-09-2009 http://www.marketingfacts.nl/berichten/20090116_tim_kuik_heeft_zelf_een_gaatje_in_zijn_hoofd/
McLeod, Kembred. “Confessions of an Intellectual (Property): Danger Mouse, Mickey Mouse, Sonny Bono, and My Long and Winding Path as a Copyright Activist-Academic” Popular Music and Society 28.1 (2005): 79–93
Geen opmerkingen:
Een reactie posten